บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง การรับรู้ข้อมูลข่าวสารผ่านวิทยุชุมชน เขตตำบลกังแอน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการรับรู้ข้อมูลข่าวสารผ่านวิทยุชุมชนและสำรวจปัจจัยที่มีผลต่อการรับรู้ข้อมูลข่าวสารผ่านวิทยุชุมชน โดยมีกลุ่มตัวอย่างคือ ประชาชนทุกกลุ่มอายุในเขต ตำบลกังแอน อำเภอปราสาท จำนวน 18 หมู่บ้าน โดยการสุ่มแบบเจาะจง 181 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม ซึ่งประกอบด้วยข้อมูล 2 ส่วน คือ ข้อมูลทั่วไปและแบบวัดการรับรู้ข่าวสารผ่านวิทยุชุมชน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างตั้งแต่ วันที่ 5 มกราคม 2551 - 5 กุมภาพันธ์ 2551 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างทุกคนรับฟังข้อมูลข่าวสารผ่านวิทยุชุมชน สถานีวิทยุ คลื่น87.75 MHz ที่ได้รับความนิยมและติดตามรับฟังทั้งข้อมูลข่าวสารและข้อมูลด้านสุขภาพมากที่สุด โดยเป็นสถานีวิทยุที่นำเสนอข่าวสารด้านสุขภาพและข่าวสารด้านต่างๆ เพื่อประโยชน์แก่ประชาชนให้มากที่สุดโดยไม่หวังผลกำไร ช่วงเวลาน้อยกว่า 05.30 -24.00 น.เป็นช่วงเวลาที่ประชาชนส่วนใหญ่มีการติดตามรับฟังวิทยุชุมชน ซึ่งจะพบว่าโดยทั่วไปของกลุ่มคนในเขตชนบทที่ต้องลุกมาประกอบอาชีพเกษตรกรรมตั้งแต่เช้า และเขตอำเภอปราสาทเป็นเส้นทางด้านคมนาคมที่ผู้สัญจรผ่านไปมาของหลายจังหวัดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ วิทยุจึงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและมีความบันเทิงขณะขับขี่ ช่วงเวลานี้จึงเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้รับฟังทุกๆคน แนวเพลงลูกทุ่งเป็นเพลงที่มีผู้รับฟังมากที่สุด ซึ่งเพลงลูกทุ่งในปัจจุบันมีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็วทำให้สามารถรับฟังได้ทุกเพศทุกวัยทุกอาชีพ ภาษาไทยผสมเขมรเป็นภาษาที่มีผู้ฟังนิยมและชื่นชอบรับฟัง ซึ่งในเขตปราสาทเป็นเขตที่อยู่ในเขตอีสานใต้จึงเป็นภาษาที่ได้รับความนิยมที่สุด และประชาชนมีความต้องการให้วิทยุชุมชนนำเสนอข้อมูลข่าวสารในเรื่องสาระน่ารู้ต่างๆ เพื่อนำไปใช้ให้เป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิตให้อยู่ดีมีสุขและปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ
จากการค้นพบดังกล่าว สามารถนำไปเป็นแนวทางในการพัฒนาปรับปรุงสถานีวิทยุชุมชน โดยมีการเพิ่มช่วงเวลาการให้ข้อมูลด้านสุขภาพและสาระน่ารู้มากขึ้น การปรับผังรายการโดยเน้นแนวเพลงลูกทุ่งเพื่อให้ตรงกับความต้องการของกลุ่มผู้ฟังมากที่สุด ช่วงเวลาในการจัดรายการมีการเพิ่มระยะเวลาถึง 22.00 น. ให้เหมาะสมกับจำนวนของบุคลากรและความต้องการของผู้รับฟัง และการใช้ภาษาท้องถิ่น(เขมร) + ภาษาไทยเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของกลุ่มผู้รับฟังมากที่สุด